چالش های صنعت بیمه چیست؟

محمود دودانگه، رئیس هیات مدیره بیمه حافظ در این نشست ضمن تقدیر و تشکر از نگاه حرفه ای خبرنگاران به این صنعت، عنوان کرد: رسانه ها رکن توسعه و شفافیت صنعت بیمه بوده و فعالیت حرفه ای رسانه ها در این صنعت می تواند در ارتقاء نقش و جایگاه صنعت بیمه در اقتصاد کشور اثر گذار باشد.
به گفته دودانگه، صنعت بیمه به عنوان یکی از ارکان مهم تامین مالی در اقتصاد کشور باید جایگاه بالایی در نظام حکمرانی کشور داشته باشد و رسانه ها می توانند با تلاش خود نظام حکمرانی را به اهمیت صنعت بیمه در اقتصاد کشور واقف کنند تا به این صنعت بهای بیشتری داده شود.
وی افزود: خوشبختانه با تغییرات مدیریتی انجام شده در ساختار بیمه مرکزی، شاهد تحولات مثبت در رویکرد و نگرش مدیران به صنعت بیمه و همینطور جایگاه بیمه مرکزی در مدیریت کلان صنعت بیمه هستیم.

افزایش سرمایه در مسیر برگزاری مجمع
سلطانی، مدیرعامل شرکت بیمه حافظ نیز در این نشست در راستای افزایش سرمایه شرکت متبوع خود، گفت: مجوز افزایش سرمایه شرکت تا سقف 3 هزار میلیارد ریال از سازمان بورس و اوراق بهادار و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران دریافت شده است.
خدایاری، معاون مالی و اداری شرکت بیمه حافظ نیز بر سطح یک توانگری بیمه حافظ طی 2 سال گذشته اشاره کرد و گفت: صورتهای مالی شرکت در شرایط بسیار مساعدی قرار دارد و به سود عملیاتی دست پیدا کردیم که برای شرکت های بیمه ای از اهمیت بالایی برخوردار است.
احمدیان، معاون فنی شرکت بیمه حافظ در این نشست بر روند تکاملی شرکت در سالهای اخیر تاکید و شاخصهای فنی را بسیار امید بخش توصیف کرد.

مهمترین اهداف و استراتژی های در سند چشم انداز
عزتی، معاون توسعه و فناوری اطلاعات شرکت بیمه حافظ با اشاره به افزایش بلوغ تحلیل از صنعت بیمه میان خبرنگاران، عنوان کرد: امیدواریم به کمک رسانه ها در صنعت بیمه رشد مناسبی داشته باشیم.
وی ادامه داد: سند «به سوی چشم انداز» شرکت بیمه حافظ در سال 98 تدوین شده و تا انتهای سال 1402 ادامه دارد. در این راستا، مهمترین برنامه های راهبردی، استراتژی، اهداف راهبردی، بیانیه ماموریت ها و چشم انداز شرکت تعریف و منتشر شده است.

چالش های صنعت بیمه از نگاه رسانه ها
همچنین در این نشست خبرنگاران به چالش‌های صنعت بیمه پرداخته و رویکرد تحلیلی خود را در ابعاد مختلف مطرح کردند.
در بخشی از مطالب مورد نظر رسانه ها به قانون برنامه و سهم 7 درصدی که برای صنعت بیمه در نظر گرفتند، اشاره شد و این نشان می دهد که ترجمه خوبی از صنعت برای نهادهای بالادستی وجود نداشته است؛ چراکه اهداف رویایی برای آن در نظر گرفته می شود و صنعت بیمه توان تحقق آنها را ندارد.
به عبارت دیگر صنعت بیمه مترجمان خوبی برای نمایش وضعیت این صنعت جهت آشنایی نهادهای بالادستی ندارد؛ چراکه نقش رگولاتور مخدوش شده است. توسعه نیافتگی نیروی انسانی در صنعت بیمه نیز از دیگر نکاتی بود که مورد تاکید قرار گرفت.